21. Yüzyılda İnsan Merkezli Eğitim

Eğitim zor iştir, bağımlıdır, sorumludur, şekillendiricidir. Yalnızca bilgi aktarmakla kalmaz, duygu ve düşünce aktarımı da yapar... İnsana özgü, insanla bütünleşmiştir. Geçmişi, şimdiyi, geleceği kapsar... Çok yönlülük içinde uyumu ve bütünlüğü gerektirir... Değişime açık, ancak tutarsızlığa kapalı olmak zorundadır... Toplumsal dengeleri gözetmek fakat amaçlardan ödün vermeden yürümekle başarıya ulaşır. Kıt kaynakları kullanarak mucizeler yaratması beklenir... Hakkında bilir bilmez çok konuşulur, çok eleştirilir.. Zaman zaman haksızlığa uğrar, zaman zaman haksızlığın yaratıcısı olur... Kısacası zor iştir eğitim...

Okullara soru işareti olarak girip, nokta olarak mezun olmamalı çocuklarımız. Özgün düşünceye, yaratıcılığa açık olmalı kapılar. Aklı geçmişe göndermeyi bildiği kadar, geleceğe de göndermeli eğitim sistemimiz.. Geleceğe göndermeli ki yenilikçi, yaratıcı gençlerle yeni ufuklara koşsun ülkemiz...

Sistem idealist insan üretiminde yaya kalmıştır. Vatanını değil sadece kendini seven, milletine değil sadece kendine hizmet eden insan üretmiştir. Atatürkçülüğün özünde var olan devrimcilik, idealizm ve hizmet aşkı eğitimde yer bulamamıştır...Ezberci eğitim içinde yetişen gençler, ezberletilmiş vatanseverler ve ezberletilmiş Atatürkçüler olarak eğitildikleri içindir ki, idealizmden yoksun yetişmektedirler..