Ağlayan Çınarlar Parkı

Nevzat Canan hikâyelerindeki en dikkat çekici yön şüphesiz dilidir. Kelimelerin hemen hepsi özenle seçilir ve bir kuyumcu titizliğinde işlenir. Hikâyelerdeki kurgular çok sağlamdır. Sizi alıp sürükleyen hikâyeleri okurken kafanızı karıştırıcı hiçbir yöne rastlayamazsınız. Yazar her hikâyeye kendi yorumunu ve bakış açısını ustaca girer. Bu bakışta mesajlarımız okuyucuyu rahatsız etmeden sunulur. Belli duyarlılıkların mükemmel bir tablosu çizilir. Ama bu tablodaki renkler bizim renklerimizdir. Nevzat Cananın hikâyelerini okurken çoğu zaman bir tebessüm hissi doğar içinizden. Tarihçi Talat Beyin Gömleği hikâyesinde idealist bir öğretmenin içine düştüğü komik durum bir parça da hüzünlendirir insanı. Damla ve Sel hikâyesinde küçük şeylerin hiç de önemsiz olmadığını görürüz. Ağlayan Çınarlar Parkı yeni bir anlam katar hayatımıza. Buyrun Oturun ile bir öğretmenin hiç bitmeyen umuduna ve sabrına tanık oluruz. Hızırın Tespihi kitaptaki en komik hikâye olmaya adaydır. Buzdolabı, Rüzgar, Ohoo Alem Aya Gidiyor, Bir Fantezim ve Parantezim, Yetmeyen Sulu Boyalar, Oosmo Keşiç, Elektrikli Duvar Saati kitaptaki hikâyelerden bazıları.