Ara İstasyon

Abelard
-sığınağım-

ışığın çözdüğü pencereden
süzülüyor bakır sabah
çocuğum git

adanmış mumlarla kapalı
zarfın içinde gözyaşım
açsan boşalacak
yağmursuz ağır bir gün
ah ellerin
haziran kadar sıcak

tercihim yok
geriye dönsem
bir aşk fildişi sunakta
sanki bana bakıyor uzaktan
üzgün
yarı açmış bir manolya