Aşk Tedavülden Kalkmadan...

Bugün bu ev ne kadar da kalabalık?
Ben, yalnızlığım ve sensizlik.
Hepimiz bir aradayız.

Ben,
bana yabancı.
Yalnızlığım,
zaten kontratlı kiracı.
Sensizlikse,
kaçınılmaz, umarsız
ve bir o kadar da acı...

Üçümüz, biz bize,
Tam da koyu bir sohbete dalacakken,
Şu unutulası anılar da
nereden çıkageldi?
Bugün bu ev ne kadar da kalabalık!
Bekleyin,
birazdan hüzün de çalar kapıyı.
Aldanışlar baş köşeye kurulur.
Pişmanlık kendisine bir içki hazırlar.
Ve göz yaşları hiç teklifsiz,
mey olup, yine kadehlere akar.
Hayır,
sesimin yankısı değil odaları dolaşan.
Kalp atışım, nefes alışım değil duyulan.
Duvardan pencereye volta atan,
benim ayaklarımın sesi değil.
Sevgili komşularım,
gürültü için kusura bakmayın
Bir ömür dolusu misafirim var.
Bugün bu ev ne kadar da kalabalık?