Bozkırda Kalan Sancı

Limanlarımıza girdiğini gördüğümüz, demir kalelerin karaya çıkardıkları yarım milyon insanı denize döken milletimizi mağlup saymıyoruz. Peçelerimizi yırtan sonra da cihan hürriyeti namına harp ettiklerini ilan edenlere teessüf ediyoruz. Milli hukukumuzu muhafaza edecek erkek yoksa biz varız. Antepli kadınlar payitahttan yükselen bu cesur sese ses vermekle yetinmeyip Fransız karşısında Karayılana, İttihatçı Yüzbaşı Serhata yurdun her yerindeki hemcinsleri gibi omuz veriyor.
Adalet Batıda nazariye, onun önünde herkesin eşit olduğu ise faraziye. Adalet mefhumu sadece vicdandan mürekkep bir olgu. Vicdan ise mevcudiyetini Tanrı korkusuna borçlu. Batı Tanrısını kovdu ve onun yerine kendini yani insanı koydu. Romanın kahramanlarından Agâh Efendinin söyledikleri klasik tarih öğretisinin beyinlerde oluşturduğu karanlığa tarih ilminin çaktığı birer kibrit.
Bozkır filizkıran rüzgârından mahrum ama Yüzbaşı Serhat ile Karenin arasında filizlenen aşkı budayacak kurşunu Anadoluyu işgal eden Fransız ona temin ediyor.
Bozkırda Kalan Sancı, edebiyatımızın milli mücadele yıllarını anlatırken Batı Cephesine yönelttiği dikkatleri, Doğu Cephesine, Antep'e çekiyor. Romanda aylarca muhasara altında kalan, bütün ikmal yolları kesilen bir halkın açlıkla imtihanına ve Fransız'a karşı kahramanca mücadelesine şahit olacaksınız.