Dağınık Odalar

BİR SEVDA YAŞANDI BU ŞEHRİN KALABALIKLARINDA,
NE KALABALIKLAR YAŞANDI DAĞINIK ODALARDA
Dağınık bir odanın pasaklı sahibiyim ben. Adım atacak yer
bulamıyorum bazen hayatımın dağınıklıklarında. Öylece durup kalırken
tam ortada, uhdeler birikiyor yılların yorgunluğuyla. Ruhumun en derinlerinde
bir şeyler yaşanıyor yine. Tozu dumana katan, duvarlarımı
yerle bir eden bir şeyler.Yüreğimin en ücra tozlu köşelerine saklanmış
duyguları bulmaya zaman kalmadığı anlarda; hep tekrarlandı acılar,
içler acısı bir şarkının nakaratı gibi. Kim bilir kaç kere eğilip de topladım
tek tek aşk hikayelerimi. Kaç kere battı kırık kalplerin sırçaları ellerime.
Her defasında ne çok aradım tozlu raflarda kalan narin gençliğimi.
Cesaret isteyen yaşanılası duygular vardır, bulup da yakalamak zor
olur onca kir pas içinde. İki yol ayrımında kalan tutuklu yürekler vardır,
ne bir adım öteye ne geriye! Ya da sonunu hiç düşünmeden yaşanır
pişmanlıklar sevda sanılıp. Bazen Ege kıyılarında, bazen Marmaranın
tam ortasında, ya da Ankaraya giden yollarda
İşte böyle kalabalıklar yaşanır dağınık sevda odalarında.