Hâfız İle Kâtip

Hayal mi hakikatin yoksa hakikat mi hayalin kumaşından kesilmiştir bilinmez ama bu hikâye, aşkın penceresinden hayal ve hakikat denizine dalan iki sevgiliye dairdir.
Hâfız, hatırlayışın; Kâtip ise unu-tuşun emrindedir. Hâfız, Hoten Beyi'nin kızı; Kâtip ise diyardan diyara unutuşun sırrını arayan bir yazıcı...
Bil ki sevgili, hatırlamanın; âşıksa unutmanın ırmağında yüzer. Fakat yine bil ki hatırlamak ve unutmak ezelden iki sevgilidir.
Zamanın ve kederin harflerinden bir cemre düşer de hayal defterinin beyaz yüzüne dökülür. Oradan da kalbin en koyu odasına... Fuâd, âşığın ateşi. Mana, maşukun gölgesi... Kâtip, Ateş ve Gölge'yle çıktığı yolculuklarda Fuâd ve Mana'yı bulur yanında.
Hayal defteri, kan ve gözyaşına bulanmışken Hafız'm yanından hiç ayrılmayan; onun bir bakışıyla âlemi dolaşan Kâtip'tir.
Ey okuyucu, aklı hatırlamak için aşkın; aşkı unutmak içinse aklın yoluna git. Yol senin...