Hizmetçiler

Evin hanımının odası. XV. Louis stili mobilyalar. Tül perdeler. Dipte, karşı eve bakan bir pencere. Sağda bir karyola. Solda bir kapı ve konsol. Kucak kucak çiçek. Vakit akşam. Claire, Sırtı tuvalet masasına dönük, ayakta ve kombinezonladır. Kolunu öne uzatışı ve ses tonu, öfkesini göstermektedir. Gene mi bu eldivenler? Kurtulamadım bunlardan. Sana kaç defa bunları mutfaktan dışarı çıkarma dedim. Anlaşılan sütçüyü bunlarla ayartacağını umuyorsun. Yoo, yoo boşuna yalan söyleme. Al da, götür musluğa as. Bu odanın kirletilmemesi gerektiğini ne zaman öğreneceksin? Her şeyde, mutfaktan gelen her şeyde tükürük var. Çık dışarı. Tükürüklerini de al. Oynama o eldivenlerle. Claire konuşurken Solange da kauçuk eldivenli ellerini seyreder, onları kimi zaman yelpaze gibi açar, kimi zaman da çiçek demeti biçimine sokar. Yorma kendini, keyfine bak. Ağırdan al, zamanımız bol. Çık dışarı. (Kitabın Girişinden)