Hüzün Senfonisi

Merhaba yüzümdeki korku tabakası
apansız öksüz kaldığım o gece yarısı
merhaba özlemim, nefretim öfkem
uğruna nadasa bıraktığım delikanlı gövdem
isyan olup kalemimden dökülen imgeler
bak görüyorsunuz işte,
nasılda çaresiz kalıyor şairler
üflersem gecenin suratına,
akara şehrin ayyaş dudaklarından
kimsesizliğim
ve volta sesleri yankılanır
inzivaya çekilmiş parmak izlerimin
dokunsam zamanın gırtlağına,
zaman donar kalır,
zaman en dibine çöker
kadehimin.