Alçı

Biten bir aşk ve ardında bıraktığı kırık bir kalp
Alçıya alınmış, tekrar eski yerine özenle yerleştirilmiş; hasarsız halini özleyen kırık bir kalp
Bazı sözler tam yara aldığı yerden kanamaya başlar, bazıları önce ayağa kalkmayı bekler
Ağlamak ve unutmak; gülmek ve hatırlamak kadar gerçek Her gülümseyiş bir gün iyileşecek Sahi, iyileşmek diye bir şey var mı ki?
Herkesin öyküsü, herkesin kalbi başka
Ama kırık hep aynı yerden Aşk varsa, sözyaşları hiç durmaz