Kısacık, yoğun bir aşk hikâyesi. Sakin, sessiz, kendiliğinden, su gibi kendi yolunu bularak... Rock'n roll, gökteki yıldızlar gibi gecesini yaşarken, kerhanede söylenen şarkılarla, sahnede İngiliz çocuklarla, yalın ve siyah... Alman Sevgili, içinden Beatles geçen bir grafik roman...
Dünyayı ısıtan ve soğutan aşk...
“Beatles, 1960, Hamburg... Varoluşçuluğun popa dönüştüğü anın, mükemmel vecizlikte bir grafik romanla anlatımı.”
- Benedikt Erenz, Die Zeit
“Baby's in black (Alman Sevgili), sükûnetli, melankolik anların çizgi romanı.”
–Thomas von Steinaecker, Süddeutsche Zeitung
“Arne Bellstorf, Beatles'ın başlangıç dönemini şefkatli ve berrak çizgilerle, pek bilinmeyen bir bakış açısından çiziyor.”
- Matthias Schmidt, Stern
“... insanın dilinin tutulmasına yol açan güçlü ifadeli kareler.”
- Alexander Müller, Rolling Stone
“Zihnimde kurmuş olduğum imgeler bir anda kayboldular ve yerlerini yeni bir şey aldı. O çehreleri sahnede gördüğüm andı bu... Önce John, sonra sırayla ötekiler... Sonra Stuart bana doğru döndü
işte, daha önce Klaus'ta arayıp durduğum şey vardı onda ve o ‘şeyi', onu gördüğüm anda fark ettim... Bulmuş olduğuma inanamadığım bir şeydi o.”
- Astrid Kirchherr
- Açıklama
Kısacık, yoğun bir aşk hikâyesi. Sakin, sessiz, kendiliğinden, su gibi kendi yolunu bularak... Rock'n roll, gökteki yıldızlar gibi gecesini yaşarken, kerhanede söylenen şarkılarla, sahnede İngiliz çocuklarla, yalın ve siyah... Alman Sevgili, içinden Beatles geçen bir grafik roman...
Dünyayı ısıtan ve soğutan aşk...
“Beatles, 1960, Hamburg... Varoluşçuluğun popa dönüştüğü anın, mükemmel vecizlikte bir grafik romanla anlatımı.”
- Benedikt Erenz, Die Zeit
“Baby's in black (Alman Sevgili), sükûnetli, melankolik anların çizgi romanı.”–Thomas von Steinaecker, Süddeutsche Zeitung
“Arne Bellstorf, Beatles'ın başlangıç dönemini şefkatli ve berrak çizgilerle, pek bilinmeyen bir bakış açısından çiziyor.”
- Matthias Schmidt, Stern
“... insanın dilinin tutulmasına yol açan güçlü ifadeli kareler.”
- Alexander Müller, Rolling Stone
“Zihnimde kurmuş olduğum imgeler bir anda kayboldular ve yerlerini yeni bir şey aldı. O çehreleri sahnede gördüğüm andı bu... Önce John, sonra sırayla ötekiler... Sonra Stuart bana doğru döndü
işte, daha önce Klaus'ta arayıp durduğum şey vardı onda ve o ‘şeyi', onu gördüğüm anda fark ettim... Bulmuş olduğuma inanamadığım bir şeydi o.”
- Astrid Kirchherr
- Yorumlar
- Yorum yazBu kitaba henüz kimse yorum yapmamıştır.