Aşkını Sorgula

Bu roman (öncelikle belirtmeli) bir kadın romanı, yazarı da bir kadın. Ama romanın gerçekteki gücü, bir kadın romanı yerine (bana sorarsanız) asıl yazarının kadın olmasından kaynaklanıyor. Çünkü romanda kasıtla azınlığa düşürülmüş; bir elin parmaklarından az erkek kahramanları bir yana bırakırsak, Aşkını Sorgula daki büyük ve etkinç çoğunluk kadınlardan oluşturulmuş. Onların ayrı ayrı ele alınıp isteyerek ya da ellerinde olmaksızın (bu, belki de ortak yazgılarıydı diyelim) girdikleri toplumsal, duygusal ve gerçek yaşamla sürekli yüz yüze gelişleri, insanda (özellikle erkek okurlarda sanıyorum) buruk bir yüksünme uyandıracaktır. Burada karşılaştığımız çok açık başarı, yazarının kendisinden (yani kadın yanını yazarlığında da kullanmayı bilmesinden) oluşuyor. Farklı kişiliklere sahip olmalarına ve arada belli belirsiz bir sınıfsallık da olmasına karşılık, roman içindeki kadın kahramanların hepsi değişik yapıda kadınlar. Her biri bir ayrı dünyanın kadını ve yanı sıra, her birinin yaşam ve aşk karşısındaki yaklaşımları da çok şaşırtıcı.Romanın bir başka ilginç yanı da adıyla içeriğinin tam tamına bir uyum içindeliğidir; evet, kadın kahramanların hepsi aşkı sorguluyorlar; aşklarını, çevrelerindeki gerçek ya da sanal aşkları, duygusallığı, insan ilişkilerini (özellikle kadın-erkek ve kadın-kadına ilişkilerini) ve adına evlilik dediğimiz kurumu (başlarından geçmiş biraz eksik-ziyade aşk serüvenlerinin de ışığında) dürüstçe sorguluyorlar. Kuşkusuz bu noktada biraz hoşgörüsüzler, biraz hırçınca, biraz acımasızlar ve biraz da ben merkezciler. (Ne var ki, bunların tümünün de Aşkını Sorgulanın kadınlarına yakıştığını belirtmeliyim.) Zaten kadın olmaları, üstelik yazarının da kadın olması (adını anmamış mıyım? Aysın Uğur Kezer) onlara bu hakkı tanıyor. Romanı okuyan erkek okurlar da yaşadıkları yeni-eski aşklarını sorgulamada bir tür öncülük yapanlara bu hakkı teslim edeceklerdir. Tarık Dursun K.