Aynada Arbede

iliklerime dek daraldın kapı
aşk ki kovuğumda dar meydan
canımı sıvazlayan derin yontu
çöle sığıntı bir yelkenim; sağır.

ovdum tenimi sabrın mermeriyle
kurmaca yalnızlık bu etimi kavuran
karanlığa gövdeyim sabana koşulmuş
gözlerimin fırınında daraldın kapı.

tüketti öyküsünü tanrı; kırgın .
saat ayarı mıyım küs pencerelere ?
sırtımda acının ulusu, aynada arbede
özlem dönencesinde daraldın kapı .

hüznün ayazı bohçalanır; çığlığım paslı.
sahi neden şiirime dolandın kapı?