Bir Elveda Bin Ölüm

İçimdeki karmaşadan kaçardı uykularım,
Açardı göz kapaklarımı sensizlik,
Sabah sabırla bekleyen,
Sokak lambası aydınlığında yalnızlığım,
Uykusuz her gecem gibi,
Bin defa daha uykusuz kaldırmı...
Bir yılanın zehriydi gidişin,
Yavaş yavaş tükeniyordu gücüm,
Çoktan felç olmuştu yaşama sevincim,
Sen yokken ben,
Bin defa daha ölürdüm...