Bir Öpüş Bin Sızı

Çocukken küçük arılarımız olurdu bir yerimiz incindiğinde annemiz öperdi geçerdi. Büyüdüğümüzde artık ağrılarımızın olmayacağını sandık sızılarımızda bizimle büyüdü oysa. Bir öpmeyle geçemeyecek sızılarımız var artık. Bu geniş coğrafya da ağrıları öpülecek ne kadar çocuk var. Yüreklerinde çocuklarının sızılarını öpen anneler ve koynunda çocukları vurulan babalar. Bu kitabı gökleri istila edilmiş, çocukları vurulmuş; oyuncakları ile buldozerlere direnen çocuklara ve her gün açlıktan binlercesi ölen çocuklara ithaf ediyorum.
Ve diyorum ki; bırakın bir yanınız hep çocuk kalsın yoksa küçük öpücüklerle geçmez ağrılarımız.