Bizim Çanakkale_{Yenilmeyenlerin Yenildiği Yer}

Oğul, canımdan can, kanımdan kan oğul!
Giderken ardından baktığım oğul, seni gözledim.
Doğduğundan beri yaptığım gibi, yine seni izledim.
Yüzüne çarparsa yel, yüreğim üşür oğul,
Ayağına taş değerse, bağrım yanar oğul,
Kıyamadım güle ellemene, dikeni vardır diye.
Ama bugün git oğul, yoluna git.
Şu İslam toprağını gavur alacaksa, ezanlar susacaksa,
El kemendini boynuna atacaksa,
Çiğneyecekse şehit atanın mezar, git oğul git
Bilesin ki Resul önündedir,
Bilesin ki melekler ardındadır,
Bilesin ki duaların semadadır,
Bilesin ki yolun Allah'a dır.
Düşte gördüm oğul, bize artık vuslat Mahşerden sonrayadır.
"Hüseyin... Dayın Şıpka'da, baban Dömeke'de, ağalarında sekiz ay evvel Çanakkale'de yatıyorlar.
Bak son yongam sensin!
Minareden ezan sesi kesilecekse, caminin kandilleri körlenecekse, sütlerim haram olsun, öl de köye dönme.
Yolun Şıpka'ya uğrarsa, dayının ruhuna Fatiha okumayı unutma!
Haydi oğul, Allah yolunu açık etsin.