Bu Kapı Yalnızlığa Açılır

Gökyüzüne merdiven dayamış da çıkmaya cesareti yok. Bu cesaretsizlik; şairce bir bezginlikten; bezginlik diyorsam, kelimeleri yüreğe dokunan, kelimeleri sorular soran, gülümseten çokça hüzünlendiren bir adam olmaktan bahsediyorum...

Gökyüzüne dayadığı merdivenden şiir okuyucusu istifade edecek, okuyucu dilediği kata kadar yükselecek. Bülent Sönmez'in şiiri sofrada kırıntı bırakmaya tahammülü olmayan bir mü'min duyarlılığı, ellerinde gül kırıklarıyla dolaşan bir aşık sadakati hissi uyandırıyor okuyucuda. Aşka aşkın anlamlar yükleyen, ideolojik bir yastığa ihtiyaç duymadan söz tahtına kurulan ve kimisini ezber hazneme nakşettiğim bu şiirleri öpüyorum...

-M. Ali Köseoğlu, Şair / Yazar-