Çağdaş Abdal Vecihi Timuroğlu

“Yıllarca kaybettiklerimizin dökümlerini yaptık hep. Acı bizden başlayıp bize dökülen bir dere oldu. Yüreğimiz ve beynimiz bir ‘korkunç anılar deposu'na dönüştü. Oysa biraz da gülerek bakmak gerekir hayata. Güldüğümüz kendimiz bile olsak. Yani ‘alem buysa kral biziz' demek lazım bazen. Yangınlardan çıkıp da paçalarımızdaki yanığa gülmek lazım.” (Evrim Alataş)