Cicim

"Collette"in, (1873-1954) romanlarının çoğunluğu, içerik ve biçem olarak, "eskimeme"nin ender örneklerini oluşturur. Yazar, "Cicim" adlı bu romanında, gene bir üçlü çevresinde insanların dünyasını keşfe çıkar. "Collette"in roman dünyasından özel bir yeri olan genç kadın ile genç erkek arasındaki "aşılmaz engel", bu kez karşımıza orta yaşlı eski bir kibar fahişe olarak çıkar. "Cicim", yayınlandığı zaman hem teması ve betimlediği çevre, hem de "Cicim"in kimliği üzerinde yoğunlaşan söylentiler ("Cicim"in üvey oğlu Bernard de Jouvenal olduğu söylentileri) yüzünden dönemin okurlarını şaşırtmış ve sarsmıştır. "Collette", yaşlı erkek, yaşlı kadın ve genç metresten oluşan klasik üçlüyü, "Cicim"de tersine çevirirken, toplumsal olduğu kadar yazınsal olan bir geleneği de yıkmakta ve bu yeni üçlü ilişkide insanın ruhuna ve etine bambaşka bir açıdan bakmaktadır. Bir kara sevdanın hüzünlü bir alayla anlatıldığı "Cicim", bir yazarı "yeniden" okutan yazınsal gücün de en yetkin örneklerinden biri.