Cuma ya da Yaban Yaşam

York' lu tüccar Robinson Crusoe, Virginie gemisiyle Şili' ye giderken gemi batar. Bunu hepimiz biliyoruz. Derken aynı adaya gelen yerlilerin kurban etmek üzere olduğu bir yerliyi ellerinden kurtarır ve ona Cuma adını takar. Bunu da biliyoruz. Robinson, hizmetkarı Cuma' ya uygarlığın nimetlerini yavaş yavaş öğretir ve ikisi, adadan kurtarılana kadar büyük bir düzen ve disiplin içinde. Batı' nın püriten disiplini içinde yaşarlar. İşte burası bizim bildiğimiz gibi değil. Daniel Defoe' nun Robinson Crusoe' sunda öyle olsa da. Michel Tournier' nin Cuma ya da Yaban Yaşam' ında öyle değil, en azından. Cuma, bir kaza sonucu, adadaki uygarlık anıtları ve araçlarının çoğunu havaya uçurur ve ondan sonra da Robinson'a Pasifik' te ıssız bir adada yaşamanın yollarını öğretir. Ona bayram, eğlence ve oyunun anlamını öğretir. Tounier' nin gözüyle bambaşka bir Robinson öyküsü: Cuma ya da Pasifik Arafı' nın, yazar tarafından gençleştirilmiş versiyonu, Cuma ya da Yaban Yaşam. Üstelik, bulmaca ve oyun ekiyle birlikte...