Doğrunun Adreslenmesi

Zorlu kışlar olmasaydı çekirge müstehakını bulamaz, karınca ise zaferini kazanamazdı.
Öç var senin gönlünde; ısırdığın yer kara kabuk bağlar, zehirin gönüle baş dönmesi verir öcüyle! Böyel sesleniyorum size benzetme dileğiyle, ey eşitlik vaizleri! Siz zehirli örümceklersiniz bence, gizli gizli kin besleyenlersiniz! Ey eşitlik vaizleri, yetersizliğin zorba çılgınlığı eşitlik uğruna böyle dilleniyor sizde; kin çınlar bütün yakınmalarınızda. Bütün övgülerinde kötü niyet vardır; ve yargıçlık onlarca mutluluktur.
Söylem serüveninin daralmalarıyla içe dönük, konuşmaların yoğunlaştığı adreste çapsızların hedefleyip okladıkları "Adam" adam gibi yaşamanın bedelini ödemeye de her zaman hazırdır. Adamlık sıfatı öyle bir babayiğide ucuzdan muhabbetlerle tevdi edilmez. Adam olmanın hükmi şahsiyeti bir takım "ahvali şartı" bünyesinde barındırıp, fiil ve davranışlarına yön vermesiyle sözkonusu olur. Dava adamlığı ise; sosyal sorumluluğun şuurunda bir yükümlülükle alakalıdır, ilişkilenişin sorumluluğu sizi bir takım muhataplığa duçar kılıyorsa, reflekssel olgularla yüz yüze kalmanız da kaçınılmazdır.