Düş Penceremden

“Çok fazla hastalık çekiyoruz
Ama hasretten ölüyoruz her gece…”

“Yazmak benim için bir sevdadır.
Ben, mürekkebi gözlerin,
Kâğıdı kalbin olan sevdamı yazmaya çalıştıkça
Daha çok rahatladığımı hissediyorum.
Benden gidişin,
Kalbimin yalnız kalması değil;
Kalemimin uçurumdan düşmesidir.”

Birbirine sevdiğini söyleyen, anlamaya ve dinlemeye çalışan insanlar arasında kavga ve dövüş olmaz. İnsanlar duygularını hiçbir şeyden korkmadan, çekinmeden dile getirmeli. Seviyorsa seviyorum, kırgınsa kırgınım, üzgünse üzgünüm, özlüyorsa özlüyorum diyebilmeli…

Gelmesini istiyorsa, acılar içinde kıvranmadan gel demeyi bilmeli… İşte bütün bunları gün yüzüne çıkarmak, birbirine örnek olmak, unutulan veya bastırılan bu duyguları; sevgiyi, saygıyı, hasreti, düşünmeyi, kırgınlığı kısaca kalpte olup biteni dışarı aktarabilmek için önce biz bu duygularımızı saklamadan ve kimseden korkmadan şiirle ortaya koymak istedik. Zira şiir aramızdaki kavga döğüşü bitirip; sevgiyi, saygıyı onaracaktır.

- Vuslat Müzeyyen Dursun