^{Ermeni Ulusal Denokratik Hareketi ve}Ermeni Ulusal Demokratik Hareketi ve 1915 Soykırımı

''Bu çalışmanın I. bölümünü ''Ortak Bir Tarih Denemesi'' oluşturuyor. Ermeni tarihi bilinmeden Kürt tarihinin, Yunan tarihi bilinmeden Ön Asya'nın ve bütün bunlar bilinmeden de Türk egemenliği tarihinin anlaşılamayacağını düşünüyorum. II. bölüm, '' Ermeni Ulusal Demokratik Hareketi'' başlığını taşıyor. Ermeni ulusal haraketinin oluşumu, Türk, Yunan, Kürt, Asur ve Balkan toplumlarıyla ilişki ve etkileşimleri içinde ele alınmaya çalışılıyor. ''Jenosit 1915'' başlığını taşıyan III. bölüm, tümüyle soykırım olgusunun oluş ve sonuçlarına odaklanıyor. Techir kanunu ve uygulanışı, Soykırım'daki siyasi, toplumsal ve kurumsal sorumluluklar; İttihat ve Terakki, Teşkilat-ı Mahsusa, Hamidiye Alayları, Alman Askeri varlığı, bu bölümün tartıştığı başlıklar. Bu bölümde üç ayrı örnek olay üzerinde ayrıntılı olarak durulmakta: ''Bediüzzaman'ın Teşkilat-ı Mahsusa ile ilişkisi,''Hacı Musa Bey prototipi'' ve ''Sabiha Gökçen örnek olayı''... IV. bölümde ''Kemalist İktidar ve Batı Ermenistan'ın İşgali'' başlığı altında, Bolşevik Devrimi, I. Dünya Savaşı'nın sona ermesi, Sevr ve Lozan barış görüşmeleri ile gelişen süreçlerde Kemalist hareketin gelişmesi, Bolşeviklerin ilişkileri, Kürt-Ermeni ittifak arayışları, Kürt ulusal başkaldırılarının başlaması gibi olgular yer alıyor. ''Cumhuriyet'in Etnik Yok etme ve Yayılma Politikaları''başlığı altında V.bölümde Nasturilerin Hakkari'den çıkarılması; ''Mübadele''ile Ön Asya''daki Rum varlığının silinmesi; Antakya'nın (HATAY) ilhak edilmesi; Kürt direnişlerinin ''tedip ve tenkil'i, ''Mecburi iskan'' ve asimilasyon politikaları; ''Varlık Vergisi'', ''Struma olayı'', Türkiye'nin ''Kristal Gece'si 6-7 Eylül Olayları'', Kıbrıs'ın kuzeyinin işgal edilmesi gibi konu başlıkları yer alıyor. VI. bölümde ''SONUÇ'' olarak ''Soykırım ve Etnik Yok etme Politikalarının Tartışılması'' yer almakta. Ulus devlet, ulusların kendi kaderini tayin hakkı, çok uluslu, çok kültürlü yaşam, mülteci uluslar ve etnik melez kimlikler gibi bağlı konularda teorik bir çerçeve oluşturma çabası bulunuyor.Kitabın sonundaki ''İsmi Değiştirilen Yerleşim Yerlerinin Etimolojik Kökenleri'' başlığı taşıyan ''EK'' bölümde, isimleri Türkçeleştirilmeye çalışılan yerleşim yerleri isimlerinin asılları,: Ermenice, Kürtçe, Yunanca, Süryanice, Arapça, Farsça öz anlamları verilmeye çalışılmaktadır.''