Gül Bekçisi

... Yazar yapıtta önce, Torosların havası suyu gibi temiz duru, çiçekleri gibi bin bir renkli insanlarının öykülerini sunuyor, ikinci bölümde de son on yıldır yaşanan akıl almaz acılarla, çelişkileri abartmadan, nesnel bir yaklaşımla öyküleştiriyor.
"... Eylül rüzgarı esti... Buz gibi bir rüzgar. İnsanlar sindi sustu. Ses kesildi. Yer gök hakiye boyandı. Asker mağdur biz mağdur. Mağdura kesti ortalık... Öfke tırmandı günden güne, sokakları kan tuttu. İnsanları korku..." Eylül Arifesi Mektuplar'dan küçük bir bölüm bu. Buz gibi eylül rüzgarıyla savrulan, yok olan gencecik insanların yaşamları gelecekleri, kitap küllerine, hatta toprağa karıştı. Ama onların öyküleri, Kilimci gibi daha nice ustanın kaleminden böyle kitaplara, kitaplardan da geleceğe aktarılacak...
(Arka Kapak)