Güzdeyiş

arka bahçede o gece yarısı
rüzgârın ince nemli şarkısı
yüreğe yerleşirken kırık eğri
düşen yaprakta gizliydi çehremiz
aşkın kırkyamasıyız biz

mahcup bir eylül duruyor karşıda
mahcup bir eylül öylece orada
güneşi biriktiren çiçeğin su bilgisi
yazdan kalma anılar sarısında kimsesiz
aşkın kör kamasıyız biz

tam da bu zamanlarda bu zamanlarda işte
sınandı ipek çelik'ten bir eşikte
izmir'in ayrı duran iki yakası gibi
birleşemeyeceğini bildiğimiz ellerimiz

küskün son yaz sonrası gölgeli ve dilsiz
aşkın yüzkarasıyız biz

aşkın güz yarası...