Haykırış

Gündüzden daha çok severim geceleri,
Saklar yüzümdeki derin çizgileri...
Herkesin kendi alemine çekildiği, her şeyin âdeta sükût bulduğu geceler: benim de duygularımın asileştiği, şımardığı ve söz dinlemediği saatler.
Kaç gece dolaştım kim bilir; saatlerce efkârımı dağıtmak için kaldırımlar boyu?
Kim bilir kaç gecenin karanlığına sakladım utandıran duygularımı?
Kaç geceye açtım ki bilir, kimselere açamadığım sırlarımı?
Dostum oldu benim, sırdaşım oldu herkesin korktuğu geceler.
Ve işte bu yüzden;
Gündüzden daha çok severim geceleri,
Saklar yüzümdeki derin çizgileri...