Herkes Kadar

Olmayacak şey, Ağbim aradı akşamüstü.“Akşam size geleceğiz,” dedi, evde miyiz, değil miyiz, sormadan. Niyegeleceğini kestirdiğim için sesimi çıkartmadım. Sesi donuktu; hal hatırsorma faslını kısa tutmuş, sesindeki sert ton canımı sıkmıştı. Masamdabiriken işleri temizleyecektim o gün, elimi süremedim, çakıldım kaldımöylece. Nicedir, sağda solda, “Kimse ne üzer ne sevindirir beni,” diyor, insansözünün hep yalan olduğundan dem vuruyordum. Birden, anladım ki herşeye rağmen birisi kalıyormuş, sözleri derinlerden ses getiren.Behçet Çelik, Herkes Kadar'da dünyalarımızın bazen birbirine ne kadarbenzediğini, bazen de bu benzerlikler arasında sıkışıp kalan farklılıklarındünyamızı nasıl da bambaşka bir şeye dönüştürdüğünü anlatırken, biryandan da arkadaşlıkta, aşkta ya da ailede, iki kişi arasında oluşan görünmezbağların hayatlarımıza dokunduğu yerlerde bıraktığı izlere ışık tutuyor.Sadece bir eyvallah diyerek çıkıp gidenlerin, geçmişi bugün gibi içindetaşıyanların, gençliklerini öğrenci evlerinin heyecanına yatıranların, nedençağırıldıklarına bir türlü anlam veremeyenlerin, bir başkasının gözlerindekendini görmeye çabalarken hüsrana uğrayanların hikâyeleri ve yinehayatlarımızın akışındaki –durgun ya da gerilimli– ritmi derinden hissettirenbir dil…

Çağdaş edebiyatımızın önde gelen yazarlarından Behçet Çelik'tenhayatımızın zamanla kıyıldığı anları hatırlatan öyküler...