İçimden Kayboluşum

Bu sabah güneş doğmadı ikimize. Ay ışığıyla beslendi yüreğimin karartısı. Ama affetmedim hiç seni ola ki seversem yine yine kaçar gelirim sonu meçhul sevdana biliyorum sanki beynimin içine ağ ören bir örümceksin Kime kaçsam duruyorum eşiğinde kapının ve bağırıyor arkamdan insanlar seferi sayılmaz kaçıncı bu sevda diye...