İmamiyye Şiasında Onikinci İmam ve Mehdi İnancı

Şia ile diğer İslam mezhepleri arasındaki en önemli uyuşmazlık konusu olan imamet, mutedil ve müfrit Şia fırkaları arasında da birbirinden farklı düşüncelerin doğmasına sebep olmuştur. Günümüzde Şia nın en önemli temsilcisi sayabileceğimiz, adını imametten alan İmamiyye Şiası da, konuya verdiği önemden dolayı imameti usulü d-din içinde zikretmektedir. Hz. Peygamber den sonra gelecek imamların onikinci imamla son bulacağı, bu imamın kaybolduktan sonra geri dönüp el-Kâim el-Mehdî sıfatıyla dünyayı ıslah edeceği düşüncesi, İmamiyye sisteminde bir inanç esası olarak benimsendiği için, gaip imamın dönmesi asırlardan beri beklenmektedir. Bu durum İmamiyye ile diğer İslam fırkaları arasında daima münakaşa mevzuu olmuş, İmamiyye imamın şahsiyetini, gaybetini, gaybetten sonraki dönüşünü ve yapacağı ıslahatı isbat için büyük çaba göstermiştir. Hakkında pekçok ihtilâf bulunan bu konuyu inanç esasları arasında mütalaa etmekten dolayı muhaliflerinin yönelttiği tenkitleri cevaplandırmada da güç durumda kalmıştır.
Memleketimizde yapılan mezheplerle ilgili akademik çalışmalar arasında -bildiğimiz kadarıyla- bu konunun halen yer almamış olması, bizi başta öğrencilerimiz olmak üzere, ilgi duyanlara karşı bir araştırma gösterememe durumunda bırakıyordu. Biz bu hususu dikkate alarak yaptığımız çalışmamızda belirtilen imamın doğumu, yetişmesi, el-Kâim el-Mehdî olduğu, gaybeti, sefirleri, zuhur alametleri, ortaya çıkışı ve ıslahatı gibi konuları İmamiyye nin ana kaynaklarına dayanarak ve onların düşündüğü gibi yazmaya çalıştık. Sonuç bölümünde ise bu esasların, İslam ın genel çerçevesi içinde tenkidi bir değerlendirmesini sunduk. Lisanımızda sahasında ilk çalışma özelliği taşıyan eserimizin daha geniş araştırmalara zemin hazırlayacağını ümid ediyoruz.