İşgal Altındaydı Şeyler

Acının taze sonsuzluğuyla uykuya yatıp yatıp
Yatağımdan uyanarak kalktığım yalan! diyerek uyandığım ucuz bir evde

Ağır bir şiirin döşeğinde;
Özlemek;
Ruhu bedenin kapısından geçmek istemeyen bir şiiri...
...

Özlemek;
Şimdilerde akmayı unutan bir nehir
Zaten en tehlikelisi de tıkanmışlık değil midir?

Geçmişi iyi hatırlamak gerek
Saat gelir şimdiki zamanı bulur
Geçmiş bütün anlarıyla birlikte yalnızlığın olur
Böyle olmuyor!
Ardı ardına dizdiğinde kelimeleri
Buradan bir devrim doğmuyor.