İstanbul, Kaos ve Seks

Her şey risk ve her şey özgürlük... Kafamıza kafamıza kakılmasa aslında uyum içinde yaşıyoruz. Ya da yaşayacağız. Ama din ve türban bir korku oldu içimizde. Olup biteni görüyor ve dehşete kapılıyoruz. Ne ben onların türbanına takılayım ne de onlar benim rakıma karışsın olayını ilk kez yaşadım ben. Hiç sıkılmadım. Onunla gezdim dolaştım bile. Kim karşılaşabilirdi ki. Dil kardeşiydik ve hatta din kardeşiydik. Ama ibadet yolumuz farklıydı Tanrıya. Bizi bir bıraksalar bu kadar tepkili olamayacağız belki de... Ramazan gelse mesela... Pideye bayılırım. Müslüman ve olmayan, inanan ya da inanmayan değil, oruç tutan ve tutmayan olsak. Hatta ben hazırlasam iftar sofralarını... ben de saygı gereği oruç olmasam da yanlarında oturup ezan sesiyle bir hurma atsam ağzıma. Günah benim sevap onların olsa ve kimse kimseye karışmasa. Ama mümkün mü? Deneyemez miyiz? Sanmıyorum. Kaan Erkam "Profesyonel anlamda oyunculuk kendi özlemlerini, kendi varlığını anlamlama biçimi oluşturur denilir. Buna, elbette ki yetenek olarak verir... Böyle bilinir. Bana sorarsanız tiyatrocu ve yazar olarak Kaan Erkam böyle biridir. Yani, kendini ifade etmek için her daim özlemlerini, kaygılarını, toplumumuzla ve dünyayla ilgili sevinçlerini seçmiştir. O nedenledir ki onun insanı insan yapan bütün değerleri elittir. Yazar olarak da bu böylece "sabitlenmiştir". Üstün Akmen