%20
İstanbul'un Irgatları Stefo Benlisoy
Teknik Bilgiler
Stok Kodu
9786054640591
Boyut
12.00x19.50
Sayfa Sayısı
200
Basım Yeri
İstanbul
Baskı
1
Basım Tarihi
2018-04
Kapak Türü
Ciltsiz
Kağıt Türü
2. Hamur
Dili
Türkçe

İstanbul'un Irgatları2.Meşrutiyet'te Sosyalist Bir İşçi Örgütü

45,00TL
36,00TL
%20
Satışta değil
9786054640591
749172
İstanbul'un Irgatları
İstanbul'un Irgatları 2.Meşrutiyet'te Sosyalist Bir İşçi Örgütü
36.00

İstanbul'un Irgatları, Osmanlı İmparatorluğu'nun günbatımında, farklı milliyetçilikler arasındaki rekabetçi çatışmalara teslim olmayan alternatif bir ufuk ihtimalini, İstanbul'un ilk sosyalist örgütlenmesi sayılabilecek bir kümenin faaliyetleri aracılığıyla okuyucuya sunuyor. 2. Meşrutiyet İstanbul'unda özgün bir işçi sınıfı örgütlenmesi çabası yürüten, ağırlığını Rumların oluşturduğu Türkiye Sosyalist Merkezi ve asıl olarak da Haziran 1910'da yayımlamaya başladığı onbeş günlük gazetesi O Ergatis (Irgat) bu çalışmanın odağında yer alıyor.

Faaliyette bulunduğu kısa dönemde İstanbul'da yabana atılamayacak bir işçi faaliyeti yürüten bu sosyalist küme, İmparatorluk başkentinde yeni bir grev dalgasının ortaya çıkışında önemli rol oynayarak, gerek Türkiye gerekse de Yunanistan'da izleyen yıllarda etkin olacak bir işçi aktivistleri kuşağı yaratmayı başarmıştır.
İstanbul'un ilk 1 Mayıs kutlamasından, enternasyonal konferanslara, Osmanlı meclisindeki sosyalizm tartışmalarından tabandan işçi örgütlenmeleri inşası çabalarına, okur buluşmalarından grevlere, Bomonti'nin çocuk işçilerinden ilk sosyalist kadın örgütlenmesine, sosyal demokrasiden anarko sendikalizme, Bulgar sosyalistlerinden IWW militanlarına, İstanbul'dan, Selanik'e, Sofya'ya, Atina'ya, Berlin'e ve hatta Chicago'ya,

Türkiye Sosyalist Merkezi geniş bir zemine yayılacak bir tecrübeye basılan ilk adımı teşkil ediyor. İstanbul'un Irgatları'nda berber çırakları, marangozlar, simitçiler, matbaacılar, kunduracılar, terziler, şemsiye işçileri, öğretmenler, liman işçileri Ergatis'in sayfalarından, İstanbul'un işliklerine, atölyelerine ve sokaklarına taşıyor, II. Meşrutiyet döneminin işçi hareket ve örgütlenmelerinin faili ve tanığı olarak “ezilenlerin geleneği”nde unutulmuş bir sayfayı gözlerimizin önüne seriyorlar.

“Türkiye işçileri, Ermeniler, Yahudiler, Rumlar ve Türkler, elinizi verin, iş kollarınızdaki sendikalarda sosyalistçe birleşin; çünkü o görkemli çıkarlarınızı ancak böyle müdafaa edebileceksiniz.” [Ergatis, sayı 3, 25.07.1910]

  • Açıklama
    • İstanbul'un Irgatları, Osmanlı İmparatorluğu'nun günbatımında, farklı milliyetçilikler arasındaki rekabetçi çatışmalara teslim olmayan alternatif bir ufuk ihtimalini, İstanbul'un ilk sosyalist örgütlenmesi sayılabilecek bir kümenin faaliyetleri aracılığıyla okuyucuya sunuyor. 2. Meşrutiyet İstanbul'unda özgün bir işçi sınıfı örgütlenmesi çabası yürüten, ağırlığını Rumların oluşturduğu Türkiye Sosyalist Merkezi ve asıl olarak da Haziran 1910'da yayımlamaya başladığı onbeş günlük gazetesi O Ergatis (Irgat) bu çalışmanın odağında yer alıyor.

      Faaliyette bulunduğu kısa dönemde İstanbul'da yabana atılamayacak bir işçi faaliyeti yürüten bu sosyalist küme, İmparatorluk başkentinde yeni bir grev dalgasının ortaya çıkışında önemli rol oynayarak, gerek Türkiye gerekse de Yunanistan'da izleyen yıllarda etkin olacak bir işçi aktivistleri kuşağı yaratmayı başarmıştır.
      İstanbul'un ilk 1 Mayıs kutlamasından, enternasyonal konferanslara, Osmanlı meclisindeki sosyalizm tartışmalarından tabandan işçi örgütlenmeleri inşası çabalarına, okur buluşmalarından grevlere, Bomonti'nin çocuk işçilerinden ilk sosyalist kadın örgütlenmesine, sosyal demokrasiden anarko sendikalizme, Bulgar sosyalistlerinden IWW militanlarına, İstanbul'dan, Selanik'e, Sofya'ya, Atina'ya, Berlin'e ve hatta Chicago'ya,

      Türkiye Sosyalist Merkezi geniş bir zemine yayılacak bir tecrübeye basılan ilk adımı teşkil ediyor. İstanbul'un Irgatları'nda berber çırakları, marangozlar, simitçiler, matbaacılar, kunduracılar, terziler, şemsiye işçileri, öğretmenler, liman işçileri Ergatis'in sayfalarından, İstanbul'un işliklerine, atölyelerine ve sokaklarına taşıyor, II. Meşrutiyet döneminin işçi hareket ve örgütlenmelerinin faili ve tanığı olarak “ezilenlerin geleneği”nde unutulmuş bir sayfayı gözlerimizin önüne seriyorlar.

      “Türkiye işçileri, Ermeniler, Yahudiler, Rumlar ve Türkler, elinizi verin, iş kollarınızdaki sendikalarda sosyalistçe birleşin; çünkü o görkemli çıkarlarınızı ancak böyle müdafaa edebileceksiniz.” [Ergatis, sayı 3, 25.07.1910]

  • Yorumlar
    • Yorum yaz
      Bu kitaba henüz kimse yorum yapmamıştır.
Kapat