Kumaştan Çalan Terzi

Bütün yataklarını yitirmiş ilk geceden
Üstüne kös dövülmüş bir şehirden geçmek zor
Ayazdan kıran girmiş bir dallı basmalara
Benim dilim varmıyor "şehir düştü!" demeye
Kumaştan çalan terzi çalıları eğiyor...
Eğninde eski bir yaz düşmüş kör bir makastan
Bir kere tutuştumu bu şiirden geçmek zor
Eğilipte geçiyor biçtiği her kumaştan
Benim dilim varmıyor "şiir düştü!" demeye
Terzi kumaştan çalmış ellerini seviyor