Müfredat

Ahmed-i Dâî, MüfredâtAhmed-i Dâî, XIV. yüzyılın sonları ile XV. yüzyılın başlarında yaşamış velut bir müelliftir. Manzum ve mensur, telif ve tercüme birçok eseri bulunan Ahmed-i Dâî, aynı zamanda bir leksikograftır.Müfredât, Ahmed-i Dâînin pek bilinmeyen iki dilli (Farsça-Türkçe) sözlük ve gramer eseridir. Esmâ (isimler), Efâl (fiiller), Tasarrufât (şekil bilgisi, morfoloji) ve Hurûf (edatlar) başlıklı dört bölümden oluşmuştur.Müfredâtın konu tasnifli bir sözlük olan ilk bölümü, her biri farklı alanlarla ilgili kelimeleri/terimleri bir araya toplayan seksen üç fasıldan oluşmuştur:Tıp, astronomi, giyim-kuşam, yapı, ziraat, botanik (bitkiler/otlar) ve denizcilik terimleri; askerî, dinî ve coğrafî terimler; akrabalık adları, ağırlık ve uzunluk ölçüsü birimleri; madenler, değerli taşlar, takılar, süs eşyaları; kap kacaklar; tarım aletleri; tahıl ürünleri, yağlar, tatlılar, çorbalar, içecekler (şerbetler, içkiler), sebze ve meyveler; müzik terimleri/çalgı aletleri; oyunlar (satranç, tavla, çocuk oyunları); savaş aletleri, zırhlar, at cinsleri, at donları ve koşum takımı; hayvanlar (yük ve binek hayvanları, av hayvanları, yırtıcı hayvanlar, su canlıları, sürüngenler, böcekler, kuşlar, kürk hayvanları); renkler, baharatlar, güzel kokular, macunlar; çeşitli mesleklerle ilgili terimler (demircilik, marangozluk, ayakkabıcılık/dericilik, dokumacılık); mevsim, ay ve gün isimleri, günün muayyen vakitlerine verilen adlar; zamirler, edatlar, sayılar, çeşitli zarflar ve sıfatlar ile zıt anlamlı kelimeler vs.Müfredât, Türkçe terimler açısından zengin bir söz varlığına sahiptir.