Noterler ve Edebiyat

"Bazı meslekler aydın çıkaramazlar; bazı mesleklerin tarihi yoktur" diyor B. Sadık Albayrak. Yol tam burada iki sapağa ayrılıyor; sağ taraf noterliğe, sol taraf ise edebiyata çıkıyor. Bilincinin 25 metrekarelik "Betondaki Kumsal"da bronzlaşmasından hoşnut olanlar bu kitaptan uzak durmalılar. Kulakları "Yirmi Yıllık Cehalet"in gürültüsüyle boğulanlar "O Eski Şairin Islığı"nı şimdiden unutmalılar. "Ontolojik Sefalet"te debelenmekten memnun. "Birey ve Bireycilik"i aynı sanmaktan şüphesiz, "Tarihin Soluğu"ndan bihaber, "Reklamın Sanatı"ndan emin olanlar! Ya bu kitaptan uzak durun ya da bırakın tüm doğru bildiklerinizin üzerine bir kuşku tozu serpilsin.

Noterler ve Edebiyat, 80 sonrası ikliminde üretilen tüm "edebi değerler"e kuşkuyla yaklaşıyor. Başta bir arıza gibi görünüp sonradan anonimleşen dilin özensiz kullanımı, ortaya atılan "edebi" ürünlerin sevgisizliği, bu ürünlerin herhangi bir mal gibi pazarlanışı ve yazarın giderek aydın vasfını yitirişi birer birer tarihin terazisine çıkartılıp ölçülüyor. Bu anonimleşmeden kendini kurtarmış, onurlu bir karanlığa bürünmüş edebiyat, bir karşı sav, bir başka mümkün olarak kitaptaki yerini alıyor. Günümüz romanı, günümüz şiiri, günümüz öyküsü... Ve tarihin biriktirdikleri...
Edebiyata dair olan hiçbir şey bu kitaba yabancı değil.