O Bizim Son Umudumuz

Yaşamın kaynağını oluşturan, canlı hayatın devamını sağlayan hava küre, su küre, yer (toprak) küre ve ışık küredir. Bu olağanüstü uyum ve işbirliğinin ortaya koyduğu mükemmel bütünlüğe çevre denir. Bir başka deyişle çevre: birbirini tamamlayan eko sistemler bütünüdür. Çevre sorunları olarak tanımladığımız şey, gerçekte bu mükemmel uyumun bir yerinden bozulması, eko sistemleri oluşturan birliğin dağılmasıdır. Bu birliğin dağılmasının tek sorumlusu da insandır. Erozyon ve çölleşme bu günün dünyasının en önemli sorunlarından biridir. Küresel ısınma, su kaynaklarının giderek yok olması, ekilebilir alanların azalması bugün gözlenebilen sonuçlardır. Geldiğimiz nokta, kritik kırılma noktasıdır. Dönüşü olmayan son çizgiye hızla yaklaşıyoruz. Gezegen, onun için yaptıklarımızın karşılığı olarak muhteşem bir son hazırlamaktadır. Bunun açık sinyalleri her geçen gün biraz daha artırarak devam ediyor. Felaketin görülemeyen boyutu yani aysberg, tahmin edilemeyecek kadar büyüktür. Rakamlar, örnekler vermenin, olur mu, olmaz mı diye sormanın, geçmiş yıllarla kıyaslamanın zamanı geçti. Şu açık olarak bilinmeli: sonuçlarından bütün canlıların payını alacağı felaketin, ağır faturasını insanlar ödeyecektir. Açlık, sefalet, salgın hastalıklar, savaşlar, göç insanoğlunu bekleyen tehlikelerin başında gelmektedir. Gezegenin fiziksel özelliklerindeki değişimin yaratacağı sorunlar insanoğlunun hayal gücünün de ötesindedir. Ya en kısa zamanda tüm dünyanın katılacağı önlemler alınır ya da Yaşam denen filmin, muhteşem finaline tanıklık ederiz. -Serhat Taşpınar-