Penceremin Pervazına Ay Konmuş

Gecenin sabaha dönen yüzünde
Uyandım ansızın ortalık sessiz.
Penceremin pervazına ay konmuş
Bana gülümsüyor içten, lekesiz.

Ay dedim, geceme sessizce doğdun
Hüzünlü gönlümü sevince boğdun
Acılarım dindi, dertleri kovdun
Gidip de bırakma beni çaresiz.

Ay dedim, çok parlak aydınlık yüzün
Keder uğramaz mı, gelmezmi güzün?
Kaşları çatıldı, dedi ki; hüzün
İçimde saklıdır, sırdır,gölgesiz.