Postal Çiğnedi Düşlerini_{12 Eylül Karanlığının Romanı}

Ulu bir çınarın şıvgın dallarıydık...
Yeşildik, yemyeşildik.
Güneş alnımıza salardı ışıklarını
Geniş yapraklarımızla emerdik
Sarı memelerinden kana kana ışığı.
Toprakla buluşurdu bedenimizde Güneş.

Büyürdük
Yeşilin sarıya dönüştüğü mevsimde.
Amansız bir fırtınaya tutulduk.
Kudurdu evren, çöktü üstümüze karanlık.
Kırılıp düştük gövdesinden çınarın
Kanadı çınar, kanadık her yanımızdan...
Tanklar geçti üstümüzden tekmil.
Postallar çiğnedi düşlerimizi.