Puslar Ülkesi

Avcıları birer özne olarak düşünürken, onların gözünde ele geçirilecek bir nesne olduğumu anladığımda yaşadığım düş kırıklığından da öte bir duyguydu. Çünkü düş kırıklığı, düş duygusunu hala içinde barındırıyordur. Bunun ötesi de düş ölümüdür. Bu ölümün faili ise kendi dışı olanlarla bir oyun hamuru gibi oynayabilecek denli kayıtsız yaşayanlardır. İnsan artık nesnedir. Kendilerine sorulduğunda saçma bulacaklardır bu düşünceyi. Belki de acılarından söz edeceklerdir. Kendi acılarından. Sorun da burada avcılar acılarının açık yürekli muhakemesine girmezler ama onları etraftan bulup buluşturdukları kıyafetlerin içine sokmasını iyi bilirler. Zekidirler. Şüphesiz ki bir yüreği ele geçirmenin çeşitli yöntemleri vardır.
* Ne diyorsunuz! Bilinçliler demek. İnanasım gelmiyor Profesör.
Profesör Oktinyus öfke dolu baktı bana. Eyvah ne diyecek acaba?
* Yanlış manlış yok! Söylesene o darağacının altında işin ne?
Bir tek orada üzülmüyorum. Dedim. Çünkü orada...