Ruj ve Duman

Bizler sizin bıraktığınız gibiyiz hala;
halıdan saç tellerinizi toplayıp
kendimize peruk yapıyoruz.
Sonra aynada ikimizi görmek müthiş mutlu ediyor!
Burnumuzun üzerinde tek kare fotoğrafla geziyoruz.
Ne garip insan hiç mi yaşlanmaz?
Sizi bildiğim gibi,
Hala çok güzelsiniz...

Özledik diyemeyiz ama
Burnumuzda tütüyorsunuz.
Yani koku,
Sadece havada değil
Zihinde de asılı kalabilir yıllarca.
Sevdiğimiz şarkılar da aynı,
aynı solist,
aynı ses,
aynı nakarat...
Ve alışkanlık işte yine aynı nakaratta ağlıyoruz.

Aslında deli de değiliz,
Yalnız da...
Sigaramız var yanımızda,
Ve ruhumuzda sizden kalma ruj izi.
Yanlış anlamayın lütfen,
bizler
size değil
hala acısına aşık fiyakalı adamlarız.
-Oğuz Bal-