Şamandıra

Şamandıra, Deniz'in uzun alçak kabarışında tembel tembel salınıyordu. Karadan uzaklarda yaşıyordu Şamandıra; öylesine uzaktaydı ki, sadece Bulutlar'ın birbirleriyle yarıştığı, Rüzgar'ın biraz öfkeli olduğunu günlerde, doğuda, uzaklarda ne Deniz'e, ne Gökyüzü'ne benzeyen bir şeyleri seçebiliyordu belli belirsiz. Ama buna aldırdığı yoktu Şamandıra'nın. Deniz'ide, Gökyüzü'nü de seviyordu. Maviliklerini seviyordu onların, kendi kırmızılığınnın da nasıl olup bunu kusursuz bir biçimde bütünlediğine şaşıyordu.