Sensizliğimin Gölgesi Büyüdü

Şiir'i Şiirle Anlatmak

İnsan toplumsal yaşar. Toplumsal yaşamın gerekliliği ise paylaşmaktır. Kimisi bir lokma ekmek, kimisi bir karış yeri paylaşmada bulur mutluluğu.
Mutluluğun hangi çeşidi olursa olsun bence avuç avuç yaşamak gerekir. Birisine şundan veya bundan hoşlanırsın gibi haz doyurucu öğelere sınır konulamaz!
Ancak belli bazı hoşnutluk verici öğeler, insanın sürdürmekte olduğu toplumsal yaşantısı tarafından belirlenir.
Örneğil; Kara Afrika'daki insanın düşünde 'şeytan' beyaz, Beyaz Avrupalı'nın düşünde ise siyahtır şeytan. Dolayısıyla bir 'kıta'da beyaz renk tiksindirici olurken, başka bir 'kıta'da ise aynı renk hoşnutluk sembolüdür.
Başta da belirttiğim gibi, toplumsal yaşantı tarafından belirlenen bu öğeler sınırlıdır. Bunun yanı sıra bazı öğeler de var ki; toplumsal yaşantının koyduğu sınırları aşıp, dünyanın neresinde olursa olsun insana çekici gelir. Başka bir deyişle, böylesi öğelerin verdiği hoşnutluklar evrensel niteliktedir; Özgürlük!
Özgürlük, Kara Afrika'nın da, beyaz Avrupalı'nın da düşkün olduğu; toplumsal yaşantının koyduğu sınırları kırıp insanlığın bütünleşmesine yol açan bir 'güzelliktir.' Böylesi güzellikler insan soyu varolduğu serece sadece bir 'öğe' ile sınırlı değildir. İnsan yeter ki yaratsın, yaratmaya çalışsın!
Şiirlerimde toplumsal yaşantının koyduğu sınırlarla yetinmeyip tüm insanlara ulaşan güzellikleri yine tüm insanlarla paylaşmak istedim. Özgürlüğe ve bundan doğan tüm mutlulukları.
Bu paylaşmayı yine evrensel özelliği olan şiirle gerçekleştirmeye çalıştım.
Şenel Gökçe
(Kitabın Girişinden)