Sevdam Sana Emanet

Yüksekçe bir tepede rüzgarla yalnız kaldığında gözlerini kapa ve gönül kuşunu serbest bırak ... bırak yükselsin gökyüzüne... uçsun... uçsuz bucaksız semada, bütün olumsuzlukları ve engelleri beride bırakırcasına kanat çırpsın... uzaklaşsın düşüncelerden... uçsun... uçsun masmavi gökyüzünde bulutların arasından süzülsün... uçsun yalnızlığa doysun... huzuru yudumlasın nefsinde... ne zamanki bu mutluluğu biriyle paylaşmak ister o zaman dönsün...bırak kendi haline bırak...yaşadığı huzuru kimin kalbinde bulacaksa onun omuzuna konsun...