Sewıyen Bı Dayık U Bav

Li welate ku rasti derew bu u nedihate bilevkirin u qedexe bu. Wisa ji herkesi derew weke rastiye nas dikir. Lewma ji gel pesne çanda derewa dida.

Li welate paşa, ku dad u dadweri ji aliye paşa ve dihate birevebirin u destnişankirin. Le kesen ku li ser dika şano dilistin, kese sivil bun. Li pişt dike ji her dihate nivisin: "Desthelati be şert u merc ya gel e" Le di rastiye de, desthelati be şert u merc ya paşa bu. Lewra gelek nave we reveberiye, xwediye dewlete u dewlete hebun. Mina dewleta kur, dewleta veşarti, dewleta razayi, yan ji sirra u her wisa... Li vi welati rewşenbir dihatin şewitandin u qesas ji li qesra dihatin hewandin. Qesase ku li cihane bi bultena sor le digeriyan, bi nasname u diplomatan u nasnameyen qelp dihatin parastin u strandin.

Ando ke li ser dike listik bilista, bila bilista. Le derhener hertim paşa bun. Di sersal u salvegere komare de, komar li paşayan dihate pirozkirin. Paşayan bizwesta serokkomar u serokwezir ji text dadixistini heta bi dar ve ji dikirin. Xwe dixistin şuna wan u li ser texte wan rudiniştin...

Veca gava rewş ji bo serokwezir u serokkomar wisa be, ka we rewşa miroven ji rezu u yen ji derveyi erze çawa be gelo?

Li welate paşa, tirs u taristani serdest u desthelatdar bu. Mirov ji nave xwe, ji reng u denge xwe bi tirs u guman bun.