Sokak Yazıcıları_{Osmanlılarda Arzuhaller ve Arzuhalciler}

Her devirde ve devlette oldugu gibi Osmanli Devleti'nde de talep ve sikâyeti olan herkes resmi makamlara arzuhal sunmustur. Arzuhal kurumu, otoritenin en üst noktasi olan Osmanli padisahlarinin, sahislar arasindaki anlasmazliklar ve kendi otoritesini temsil edenlerin, bunu kötüye kullanarak yaptiklari haksizliklari önlemek veya düzeltmek için yararlandiklari bir mekanizma olmustur. Arzuhaller kim tarafindan verilirse verilsin, muhatabi tarafindan ciddiye alinarak incelenir ve cevaplandirilirdi. Bu sürecin sonunda haksizliklarin giderilmesi, muhtaçlara yardim edilmesi, hatalarin düzeltilmesi yönünde birçok siyasi, idari kararlar alinirdi.Hikâyelere, romanlara, tablolara, kartpostallara konu olan arzuhalciler, Batili seyyahlarin da en fazla dikkatini çeken esnaf grubu arasinda yer almistir. Istanbul'a gelen hemen hemen tüm seyyahlar eserlerinde arzuhalcileri renkli anlatimlarla tasvir etmislerdir.Arzuhaller, genellikle emekli kâtip ve memur olan, kanunlari, bürokrasiyi iyi bilen arzuhalciler tarafindan belirli kurallara göre yazilirdi. Halkin sosyal, ticari ve dinî hayatinin merkezi ve adeta Osmanli sehirlerinin meydanlari islevini gören; kitapçi, hakkak, tespihçi gibi pekçok esnaf takimi ve saticilarini barindiran cami avlularinin süphesiz ki, en ilgi çekici esnafi sokak yazicilari ya da yaygin bilinen isimleriyle arzuhalcilerdi.