Son Hamle

Zaman akıp gidiyor, arayışlar arayışları kovalıyordu; buluşlar da buluşları... Onu ayakta tutan şey kanıtlanmış gücü değil, dizginlenmiş tutkusuydu. Kişisel hayatının sıkıntılarını büyük rüya örtmüştü. İçinde mahkum olan o özel rüya, artık hayatına da karışıyordu. Tıpkı öfkelenen tepenin heyelan kusması gibi, bu bir başkaldırıydı, bu bir çığlıktı; bu, doğaya meydan okumaydı... Yaradılışla yaşam arasındaki tıkanıklık hayallerini yarattı, hayalleri de onu... Oysaki, çölün kenarında doğanlar için, yaşamaktan fazlasını düşünmek suçtur. Her nimetin önemine binaen bir sahibi vardır ve her nimet sahibi kadar güçlüdür; her güç nimetini kıskanır, her talip olan aynı zamanda da av olmaya çıkmış demektir. Av ya da avcı, hamle her şeydir!..