Sosyal Bilimlerde Güven

İstikrarlı bir toplumsal yaşamı oluşturmak ve korumak için sözleşmelerle, yaptırımlarla düzenlenmiş güvenilir sistemlere ihtiyaç vardır. Ancak bu hiçbir zaman tek başına yeterli olmaz; üstelik yüksek maliyetler içerir. Kaldı ki, Durkheim in dediği gibi "bir sözleşmede her şeyi sözleşmeye geçirmek de mümkün değildir". Nitelikli bir ortaklaşa yaşam, caydırıcı önlemlerin ötesinde, gönüllü işbirliğini sağlayacak değerlerle yaratılır. Bu anlamda güven, toplumun bütününü ilgilendiren yararlı sonuçlar için, bireyleri gönüllü olarak işbirliğine iten ve bu yolla iyi toplumun oluşturulmasını kolaylaştıran temel değerdir. Ancak bazı toplumlar güveni, bir sosyal sermaye biçimi olarak yaratıp, toplumsal sinerjilerini açığa çıkarabilirken, bazıları bunu gerçekleştirememektedir. Konuya yönelik temel güçlük, toplumun geçmişinden gelen sosyal donanım eksikliği ile güvensizlik ve ona bağlı paranoyayı her geçen gün daha da artıran modern yaşam koşullarının birleşmesi ve sorunları ağırlaştırmasıdır. Kuşkusuz bu sorunların en tehlikeli sonucu, toplumun kendine olan inancının zedelenmesidir. Güvensizlik ve ona eşlik eden çözümlerin tükenmişliği duygusunun en trajik sonucu, toplumda, karamsarlık hali ve panik eğiliminin yerleşmesidir.
Bu kitabın amacı, bugün toplum olarak en fazla ihtiyaç duyduğumuz ancak bireylerarası ilişkilerle ve kurumsal yapılarımızla bir sosyal sermaye unsuru olarak üretemediğimiz, hatta yeterli düzeyde tartışamadığımız güveni, farklı disiplinlerin bakış açılarından yararlanarak ele almaktır.