Söyle

Senin bir iş çıkışın vardı. Akşamdı posta kutusunda
soluğun yetiyordu derin yenilginin dem çubuğunu içerken.

Uzun uzun öpüşüyordun çünkü soluğun yetiyordu
ben sende can simidiyle yüzer sanki yapıyordum.

Boğuluyordum elbet, boğulmak da buzla gerçekleşecek şey
kentin yeraltı suları doyuruyordu; ama bir Asya kalıyordu sensiz.

Ankara'ya binmiyorum uzundur çünkü denizleri var
hatta dört tarafı deniz, bunu bir adressiz turaç söylüyordu.

Şimdi bir havuzlu kahvede oturup öyle nargile içmek
Cemal Süreya gelsin ceketinin iç cebinde köylü tütünüyle.

Üsküdar'ı alan atı geçsin, unu bozan bir şey olsun küflü Bizans
sen işten çık, yüz bin yıldır güneş upuzun batarken Şeyh Bedrettin'e.

Kemiklerimiz daha dayanır bıçaklara, etimizi de sevgili yer
bakma böyle evde çoban olduğuma, kavgada yaradan kesilirim.

Terliyorum, de bir şeyler unutmuş olayım şeytan sofrasında
defne sabunu elimde hem, camdan bakınca hamamdayız!