Sütdili

Son
Artık ben gidiyorum
Tetikte bekliyor hareket memuru
Dudakbükenler felçler unutanlar yani kimse yok
Söz veriyorum bir daha bakmayacağım ardıma
Makinist bey ama lütfen bekle bir dakika
Sağlık sokak biraz uzakta
Belki karanfil kalmamıştır çiçek dükkanında
Ne yapalım kimse yok işte (kimse) makas kırmaya
Gözyaşı yasaksa yağmur da mı yağmaz bu kente
Garlar hep böyle ha ne çok kalabalık
Demek hep özlem var Hiç ayrılmayan bir konuk gibi burda
Bak bilet soruyor üniforma
Beni bırakma