Tabula Rasa

Daha önce yayımladığı "Şiir ve Gerçeklik" (1986) ve "Söz ve Yazı" (1991) adlı eleştirel deneme kitapları ilgiyle karşılanan şair Özdemir İnce, "Tabula Rasa"da yazınsal yaratının oluşumu, yapısal konumu; anlam, anlamlandırma, alımlama ve yorumlama yöntemleri gibi yazma ve okumanın temel sorunlarını ele alıyor. Yazınsal metin, cami avlusuna bırakılan "istenmeyen" çocuk mudur, yazar-yapıt-okur arasındaki ilişki bir "Bermuda şeytan üçgeni" midir, yazınsal gelenekle ilişki bir tür zindan mıdır, yoksa bir özgürlük ve yenilik olanağı mıdır? Yazar, çoğul ve nesnel bir bakış açısı içinde bu soruların yanıtını arıyor "Tabula Rasa"nın ilk bölümünde. "Şiirin Dört Atlısı" başlıklı ikinci bölümde ise ülkemizde pek alışık olmadığımız bir şey yapıyor : Cumhuriyet Dönemi şiirimizin en önemli öncü ve kurucuları arasında yer alan dört şairi (Metin Eloğlu, Turgut Uyar, Edip Cansever ve Cemal Süreya), sevgi ve saygı ile ele alarak, şiirimizin günsel sorunlarını irdeliyor. "Tabula Rasa", media'nın saldırısı karşısında yabancılaşan dünyamızda yazı'nın varlığını savunan gözüpek bir kitap.
(Arka Kapak)